Poronieniem fachowo nazywa się zakończenie ciąży, które nastąpiło przed 22 tygodniem. Kobiety, u których stwierdzono poronienie, powinny otrzymać wsparcie nie tylko rodziny, lecz także lekarza.
Większość przyszłych matek nawet we wczesnej ciąży nie posługuje się terminem „płód”, ale „dziecko”. Jego utrata jest bardzo bolesna, dlatego też kobieta ciężarna musi być objęta szczególną opieką medyczną. Jeżeli spodziewasz się dziecka i wiele słyszałaś o objawach poronienia, to musisz mieć świadomość, że pojawienie się takich symptomów, jak krwawienie czy ból podbrzusza lub krzyża wcale nie musi oznaczać najgorszego. Niezbędna jest jednak natychmiastowa wizyta u specjalisty, który sprawdzi, dlaczego pojawiły się takie, a nie inne dolegliwości.
Poronienie – co powinno cię zaniepokoić?
U większości kobiet, które poroniły, pojawiły się nie tylko wymienione wyżej, lecz także dodatkowe objawy. Mowa tu m.in. o bólu mięśni, gorączce czy zapaleniu przydatków. W przypadku wystąpienia u ciebie takich symptomów, powinnaś niezwłocznie udać się do ginekologa prowadzącego ciążę.
Dlaczego kobieta może stracić ciążę?
Lekarz nie zawsze jest w stanie odpowiedzieć pacjentce na pytanie, dlaczego właśnie ją spotkała utrata dziecka. Powodów może być wiele, a odkrycie głównego czynnika sprawczego nie zawsze jest możliwe. Specjaliści wskazują, że – poza wadami genetycznymi – poronienie może być spowodowane również infekcją czy inną chorobą (np. cukrzycą). Również nieprawidłowa budowa narządów rozrodczych może być przyczyną utraty ciąży.
Poronienie – co dalej?
Gdy dochodzi do poronienia, kobieta musi otrzymać wsparcie ze strony najbliższych. Dużą rolę odgrywa również lekarz, który w delikatny sposób musi przekazać kobiecie tę informację i jednocześnie poinstruować ją, co dalej. Czasem jest bowiem konieczne przeprowadzenie zabiegu oczyszczenia macicy (łyżeczkowania).
Czas po poronieniu jest wyjątkowo trudny dla kobiety. Psychologowie podkreślają, że – poza otrzymaniem wsparcia od najbliższego otoczenia – pacjentka musi na swój sposób przeżyć żałobę. Z medycznego punktu widzenia nie ma przeszkód, by po odczekaniu co najmniej 6 miesięcy i przejściu podstawowych badań, kobieta ponownie rozpoczęła starania o zajście w ciążę.