Bezpłodność to nieodwracalna niemożność spłodzenia dziecka. Wiele osób myli ten termin medyczny z innym – niepłodnością, który oznacza niemożność zajścia w ciążę.
Gdy para starająca się o dziecko nie może począć potomka, często błędnie zakłada, że jest bezpłodna. Terminologia medyczna jest precyzyjna, ale większość z nas nie posługuje się nią na co dzień. Między bezpłodnością o niepłodnością jest znaczna różnica – bezpłodna kobieta nigdy nie zajdzie w ciążę, bo np. usunięto jej macicę. Kobieta niepłodna ma szansę zostać biologiczną matką, ale konieczne jest ustalenie przyczyn uniemożliwiających jej zajście w ciążę.
Bezpłodność – czy można ją leczyć?
Medycyna jest bezsilna, jeżeli chodzi o bezpłodność – tej nie można skutecznie leczyć zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. W przypadku kobiet bezpłodność może być wynikiem np. usunięcia jajników. W takiej sytuacji ginekolog nie będzie w stanie pomóc pacjentce. Zdecydowana większość kobiet mających problem z zajściem lub donoszeniem ciąży nie jest jednak bezpłodna, ale niepłodna. Niepłodność jest zaś uleczalna.
Bezpłodność a niepłodność
Jeżeli u pacjentki zostanie stwierdzona bezpłodność, to ginekolog nie będzie w stanie jej pomóc. Jeżeli po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego diagnozą będzie niepłodność, to lekarz może zaproponować metodę terapii. W pierwszej kolejności konieczne jest jednak ustalenie, co leży u przyczyn niepłodności. Czynników może być dużo, np. otyłość czy choroby jajników. Zdarza się, że niemożność spłodzenia potomka wcale nie leży po stronie kobiety, ale mężczyzny. W takiej sytuacji przeprowadzone badania mogą utwierdzić pacjentkę w przekonaniu, że może ona zostać matką.
Jak leczy się niepłodność?
Współcześnie stosuje się wiele metod leczenia niepłodności, np. stymulację owulacji czy sztuczne zapłodnienie. To, jak będzie leczona pacjentka, zależy wyłącznie od wyników przeprowadzonych badań i przyczyn niemożności zajścia w ciążę. Decydując się na leczenie, pacjentka powinna zostać poinformowana, jak będzie ono przebiegać.